متقاعد کردن اوکراین برای دست کشیدن از سومین زرادخانه هسته‌ای بزرگ جهان

در سال ۲۰۱۴ روسیه عملاً تمام تعهداتی را که در آن سند متعهد شده بود، هنگام استفاده از نیروی نظامی برای تصرف و سپس الحاق غیرقانونی شبه جزیره کریمه اوکراین زیر پا گذاشت. نیروهای نیابتی روسیه و روسیه تقریباً ۸ سال است که در منطقه دونباس در شرق اوکراین جنگ به راه انداخته‌اند که جان بیش از ۱۴۰۰۰ نفر را گرفته و حدود دو میلیون نفر را از خانه‌های خود بیرون کرده‌اند.
در دسامبر ۲۰۲۱ تعدادی گزارش در مورد تشدید احتمالی تهاجم مسلحانه فدراسیون روسیه علیه اوکراین ظاهر شد. روسیه در حال جمع آوری تجهیزات نظامی و تجهیزات (۱۰۰۰۰۰ سرباز) در نزدیکی مرز اوکراین است که می تواند به عنوان آمادگی برای تهاجم گسترده و تلاش برای فشار روانی تلقی شود.
مطمئناً جنگ در آغاز سال ۲۰۲۲ آغاز نخواهد شد، زیرا قبلاً در سال ۲۰۱۴ با اشغال کریمه آغاز شده است. تنها مرحله جدیدی در این رویارویی مسلحانه وجود دارد.
این روزها، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه اولتیماتوم شدیدی صادر می‌کند و از ایالات متحده می‌خواهد که «ضمانت‌های قانونی قابل اعتماد و محکم» بدهد که ناتو به سمت شرق گسترش نخواهد یافت – در غیر این صورت، اطرافیان او اشاره کرده‌اند، روسیه به اوکراین حمله خواهد کرد. اما تاریخ نشان می دهد که تعهدات بی طرفی اوکراین یا هر کشور دیگری (بحران منطقه ترانس نیستریا مولداوی) در منطقه هیچ چیزی برای کاهش اشتهای پوتین انجام نمی دهد. بلکه به آن غذا می دهند. بهترین راه برای پاسخ به چنین اولتیماتوم ها نادیده گرفتن آنها است.
در سال ۲۰۱۴، اوکراین هم بر روی کاغذ و هم در واقعیت یک کشور بی طرف بود و رسما به جاه طلبی های خود برای عضویت در ناتو پایان داده بود. اگر بی‌طرفی در آغاز جنگ در سال ۲۰۱۴ برای روسیه شکست خورد، نمی‌توان فهمید که چرا اکنون آن را متوقف می‌کند.
این نه تنها یک تهاجم جدید در مقیاس بزرگ به اوکراین است که اکنون روی میز است، بلکه قصد روسیه در نهایت برای تغییر ساختار امنیتی اروپا به ضرر غرب است. برای مدت طولانی، غرب به طور جدی از این جاه طلبی ها سر باز زده و با تاخیر، بلاتکلیفی و ضعف پاسخ داده است. کم کم غرب روسیه را منزوی کرد و سیاست هایش را تعدیل کرد. در سال‌های پس از مداخله روسیه، اوکراینی‌ها انتخاب خود را برای همسویی با غرب دو چندان کردند.
تفاوت در رویکرد آشکار است. برای اعضای ناتو، اوکراین بازیگری است که باید به طور مستقل تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد عضو ناتو شود و تلاش‌های کافی برای برآورده کردن معیارهای عضویت انجام دهد. برای روسیه، اوکراین شیئی است که در مورد سرنوشت خود تصمیم نمی گیرد.
استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفت: «روابط ناتو با اوکراین توسط ۳۰ متحد ناتو و اوکراین تعیین خواهد شد، نه هیچ کس دیگری».
در همین حال، اتحادیه اروپا به روسیه هشدار داد که در صورت حمله به اوکراین با عواقب مواجه خواهد شد، زیرا صدراعظم جدید آلمان خواستار گفتگو برای حل تنش ها در پی افزایش نظامی مسکو شد.
اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، گفت: «تجاوز باید با قیمتی همراه باشد، به همین دلیل است که ما این نکات را زودتر از موعد به روسیه ابلاغ خواهیم کرد.